Rom blogt

31-07-2008  - Een van onze trouwste en met stip de oudste bezoeker van ons Zomerparkfeest is niet meer. Gelukzalig, sereen en vredig is mevrouw van Bommel-van Dam ingeslapen, aan de vooravond van haar tuinfeestje. Ze keek al uit naar het Zomerparkfeest, zei ze me nog vorige week. Jan van Heijster (van de fietsenstalling), zijn vrouw en ik zaten met een kopje koffie, Maria en de verpleegster rond de salontafel. Een prachtvrouw om te zien. Je wordt op een bepaalde manier een beetje verliefd op haar. Charismatisch. Positief, genietend, trots op haar bestaan, trots op de stad en trots op alles wat ze gedaan heeft in haar leven. Haar voornaam verraadt iets koninklijks. Het vlammetje is langzaam uitgegaan. Maandag kan de stad afscheid van haar nemen en wij ook. Aan de andere kant van het leeftijdsspectrum bruist Venlo is ..., want die zoeken figuranten. Wat gaat er nu gebeuren met het artistieke experiment? Welk laboratorium gaan ze uiteindelijk gebruiken? Hebben ze de exotherme explosieve proef nog in de hand? Als ik de mooie fullcolor foto in de Limburger zag wel. In Take Five wordt vanavond het Vrienden T-shirt geopenbaard en daarnaast bij Sounds staat de Zomerparkfeest collectie weer klaar om te beluisteren, te kopen en mee te nemen. Als je niet kunt kiezen, heeft Geert vast ook wel zijn weloverwogen top10 voor je klaar. Hij sponsort the Dodo´s. De wereld denkt dat die sinds 1681 uitgestorven waren. Nee hoor, Geert weet beter. The Dodo´s komen festivalzondag om halfacht tot leven. En hoe. In de een na grootste spiegeltent van Europa. Nu met topkoeling.

30-07-2008  -

Sinds zondagavond zit ik met minister Plasterk in mijn hoofd. Van Zomergasten. Nee, nee, niet Zomerparkfeestgasten. Inspirerende man, onze Barack Obama, zeg maar. Hij zei ook dat “als je blogt kijk je anders tegen alles aan”. Dat was voor mij een eye-opener. Hij zei ook nog iets van “uit het leven sprokkelen”. Dat was het. Ik merkte al langer dat ik min of meer onbewust anders door het Julianapark fietste de laatste maanden. Bewuster. Dat had natuurlijk met mijn bloggen te maken. Later voegde Frans de term “Mindfulness” toe aan dit gevoel. De tegenwoordige hype. Het ligt er wel dicht tegenaan, als je er wat langer over nadenkt. Op de website komt er nu quadruppelsgewijs wat “Nieuws” binnen. Voor de superanalytici: het tweede tabblad op de hoofdpagina van http://www.zomerparkfeest.nl. Saartje met de eerste ontwikkelingen uit de “Gouden Kooi”. Interessant experiment met kanjers van jonge kunstenaars. Ik ben benieuwd hoe het met Mo’Jones, alias Jan, gaat. Het is wel een voorrecht om kunstenaar te zijn in deze wereld. Ligt daar de “stepping stone” naar vernieuwing, naar nieuw elan, naar de nieuwe Plasterken? Gisteren werden de nieuwe tellers getest en vandaag de gloednieuwe waterslangen. Wim, Paul, Joey, Timoer, Onno, Erik, Lewieke, Nick en Kees sluiten straks weer alles aan. Dan gaat het goed. Trouwens, onze Wiel gaat op kot in Antwerpen. Dat heeft hij me volledig in vertrouwen gemeld via email. Daar ga ik eens langs. Antwerpen is ongeveer net zo leuk als Gent met Frans Pollux en Marcel. Ik wandelde gisteravond laat nog door de Helbeek, maar de woonkamer van Jellie en Kees staat helemaal vol met dozen. Honderden vrijwilligers T-shirts. Er wordt al volop gesorteerd op maat en geslacht. Elders in de stad is er een serene rust. Bij de moeders Eef en Dominique zijn Max en Maya pas geboren. Heerlijk weer die Dettol luchtjes. Daar slaapt wellicht de nieuwe generatie vrijwilligers voor het kidzteam zo rond 2017! Maar om even dichtbij deze tijd te blijven. Nog negen dagen en dan begint het festival zo rond half acht. Of iets eerder ...

29-07-2008  - Het is net of de Koningin het Julianapark gaat bezoeken binnenkort. Is jullie dat ook opgevallen? De betonnen muurtjes langs het fietspad zijn in stemmig muisgrijs opgeschilderd. Je merkt het meteen als je tegen de avond door het park fietst en dat doe ik nogal eens. Het licht een beetje op. Ook omdat de ingebouwde lampen hersteld zijn. Dat vindt onze Koningin fijn, denk ik. Of zou het toch voor het Zomerparkfeest zijn, zodat de jeugd geen smerige broek krijgt als ze daar gezellig bij elkaar zitten. In afwachting van iets. Van wat? Van de uitkomst van "Venlo is ..." misschien. Het laboratorium veldexperiment is gisteren gestart. Vier moderne kunstenaars Linda, Gijs, Daniel en Jan resp. actrice, beeldend kunstenaar, dichter en muzikant, zijn tot elkaar veroordeeld in een pand in Q4. Aan het eind van de week moet hun uitvinding gedaan zijn en wordt het op festivalzaterdag wereldkundig gemaakt aan de stad. Er komt vast een stukje van in ons vakblad de Parkpraot. Wat, waar en hoe is nog voor iedereen een vraag, ook voor Gita, Mieke, Annemarie en Saartje. De producers. Het is een spannend kunstproces, wat Louk Voncken, begenadigd filmer zeker tijdens het Venlose Filmfestival 2007, gaat vastleggen. Zo is hij ook bezig met een visuele visie op Arno Adams. Ook te zien op het Zomerparkfeest 2008. Nog tien dagen en dan barst het tweeendertigste Zomerparkfeest weer los en stroomt het park aan het begin van de avond bij mooi weer weer langzaam en wat onwennig helemaal vol. Dat Is (ook) Schitterend om te zien.

27-07-2008  -

Optredens genoeg tijdens het tweeëndertigste Zomerparkfeest. 83. Dat wordt plannen met het superdikke programmaboekje in de hand. Wordt het toch nog stressen in je vakantie. Een retestrak schema aanhouden. Net als op het werk. “Weer gemist!”. Dat is het ergste van zo’n festival. Je mist eigenlijk altijd wel iets. Je vrienden weten je dat meedogenloos in te peperen. “Maahjong, Dez Mona war tof!”. Of “Heb je Milow niet gezien?”. Of “He, hebben jullie 2DanceCompany gemist?”. Daar sta je dan, terwijl je toch Room Eleven hebt gezien en tweederde deel van Voicst en het laatste stukje van Ton Engels. Gelukkig zijn er dan ook nog acts die alle dagen bewonderd kunnen worden. Zodat je op zondag nog een allerlaatste lijstje hebt dat je zeker wilt meemaken, omdat de Parkpraot er zo laaiend over was in de recensie en Micha Jacobs er zo lyrisch over schreef in zijn treffende preview. Je hebt dan nog die laatste kans om Ckoe en Flo te volgen, om Clipfanger te zien, om Eyescream te bekijken. En anders moet je een paar dagen daarna, hersteld van alle inspanningen, naar Parkpower, het programma van Omroep Venlo via de kabel (87,5) of in de ether (96,9). Trouwens, even onder ons gezegd en gezwegen, Kirsten, onze secretaris(se), heeft een nieuwe fiets besteld, een zwarte, met een bak voorop. Om de post op te halen, denk ik, en de boodschappen voor thuis. Die kun je straks in de stad niet missen. En anders hebben Tim, Andy, en Olle het vast al lang eerder op tape opgeslagen. En dan is een klein mailtje naar secretariaat@zomerparkfeest.nl snel geschreven om het filmpje op te vragen. Alhoewel? Die mail moet zij zelf openen!. Moet je toch "Opslaan als" mailen of in de weken daarna door de stad dolen. Je ziet het zo!

26-07-2008  - Een meerwaardezoeker ben ik voor 50%, voor 28% een alerte vijftigplusser en voor 22% een spontane genieter. Dat is de uitkomst van de festivalbezoekerstest (3x woordwaarde) van het draagbare Zomerparkfeest 2008. Een pareltje uit de digitale koker van Studio Denk. Maar ook van Eefke, de keiharde regisseuse. Dat meisje, waarvan je het gevoel hebt dat ze alles tussendoor doet. Haar hele leven doet ze tussendoor. Een soort menselijke Mobiusring (voor de wiskundige ingewijden), maar dat klinkt niet. Maar vergeet ook de informatieve waarde niet van het programmaboekje. Leuke stukjes tekst van Guus en Johan, mijn presetator maatjes in de een na grootste spiegeltent van Europa. Teksten bij de acts die je met een glimlach op de lippen precies vertellen waar je naar toe wilt. En zoals Anny al zei, de papiersoort laat zich fijn met pen beschrijven. Je kunt dus straks al thuis aan de keukentafel de voorbereidingen starten, rustig vanuit huis naar het Julianapark fietsen of lopen, door de nieuwe tellers wandelen, bonnen kopen, naar je favoriete podium slenteren en desnoods liggend tegen het talud even wachen tot je samen kunt proosten op het eerste biertje, waarna de eerste tonen klinken. Zo stel ik me een bezoeker van het Zomerparkfeest voor. Maar wellicht is dat slechts een van de ontelbare manieren waarop het festival wordt beleefd. Maar ik heb maar een beperkt voorstellingsvermogen. Zo kreeg ik vanochtend een email van Els vanuit de Azoren. Ze zwemt nu met de dolfijnen in de zilte zee. Daar kan ik me best iets bij voorstellen. Nog een paar dagen en dan is die kleine Els de baas van die grote beveiligingsknapen van EBM. Daar kan ik me toch eigenlijk wel weer alles bij voorstellen.

23-07-2008  - Soms ben je een onwennig beginnend fotomodel op een niet-tropische locatie in gewone kleren op een doordeweekse avond. Dat was gisteravond in het park het geval. Tussen de spelende voetballers en de Braziliaanse dansers en een spelende vader met zoon. Levendigheid in het Julianapark. Voor de Parkpraot maakt Leon van Ulft foto´s op raw formaat. Dan kan hij er nog van alles aan photoshoppen. Dat zal wel nodig zijn. Tijdens het zogenaamd nonchalant rondkijken over het Julianapark ontdekte ik dat er een boom helemaal scheef staat. Zal wel door de geluidsoverlast zijn gekomen. Het gras lijkt frisgroen. Als je echt over het gras loopt is de grasdichthied (zeg maar het aantal grassprietjes per vierkante decimeter) toch wel laag. Zal ook wel door het geluid komen, want aan het weer heeft het niet gelegen. Leon goochelt wat aan zijn flitser en maakt een creatieve reportage waarbij ik scheef in het beeld hang. En de boom natuurlijk weer recht staat. Volgens mij heeft hij er al bepaalde beelden bij en ik ontdek een geniepig lachje. Hij weet meer. Ik laat me verrassen. De eerste Parkpraot ligt bij jullie op de deurmat van de vrijwilligerstent op de eerste donderdagochtend van het 30e Zomerparkfeest in het Julianapark. Meteen met een kop hele sterke kofiie. Vandaag is ook een dochter geboren met de naam "Programmaboekje". Ze is 150 gram, 148 mm x 105 mm groot en 88 pagina´s mollig, exclusief omslag. Moeder Eefke en dochter maken het goed. Wij worden van harte uitgenodigd om onze prachtige dochter te bekijken en het glas te heffen op ons kleine wonder a.s donderdag om acht uur in ons Take Five. De peetoom is Studio Denk en de peettantes zijn Guus Benders, Johan Hauser, Andy Leenen en Max Thijssen. Beschuit met muisjes dus morgenavond.

19-07-2008  - Je bent nooit te oud om te leren. Dat zei mijn wiskunde leraar altijd. Oud-militair, vandaar. Ik heb vandaag ontdekt dat je heerlijk Thais kunt koken bij de nieuwste CD van Voicst. Lekker hard en pittig. Dat wordt straks een heerlijke vrijdagavondje. Eerst Salsa Celtica (spreek uit Keltika) en dan Voicst in de veranderde grote tent. Als dat maar niet teveel vitamine C(ultuur) wordt in een keer. Nu weet ik trouwens ook waarom het zo regent de hele tijd. Ik dacht eerst dat het tegen het stof was. Maar nee hoor. Het gras wordt in korte tijd in optimale conditie gebracht voor het Zomerparkfeest door de ideale combinatie van zonne- en warmte energie en water. Dus we moeten er nu maar even vrede mee hebben. Met die milimeters regen elk kwartier. Trouwens het is weer heerlijk om na weken met de fiets door het park te rijden. Maar ... ik miste wat. Ik miste echt wat. Ik reed over het roodkleurige fietsasfalt en ik merkte dat er iets anders was geworden. Het was kaler geworden. Een pixelgewijze vergelijking van de gebrande beelden op mijn netvlies gaf de uitslag en meteen ook de oplossing. Er was een lantaarnpaal weg. Nog sterker, er waren twee lantaarnpalen weg. De voorbereiding voor het plaatsen van de stokoude spiegeltent is dus al gestart. Het opbouwen is begonnen! De mannen van de "Parktechnische Hiere" drukken hun stempel stiekum al op de binnenstad. De transformatie van het Julianapark is begonnen. Het wordt steeds vroeger, zeiden de oude rotten van het park al eerder tegen mij. En ik maar ontkennen elke keer. Nu moet ik toegeven dat ze gelijk hebben. Het wordt inderdaad steeds vroeger.

16-07-2008  -

Dit is nu de noordelijkste blog die ik schrijf. Vanuit 56,82 graden noorderbreedte. Zo grofweg. Vanuit de Schotse Highlands, Isle of Skye en ´Fort William´. Met het weer wat je het Zomerparkfeest niet toewenst. Showers. Klinkt beter dan stortregens met veel wind. Af en toe geen regen. Onheilspellend klappert het tentzeil ´s nachts in Glenn Nevis. Gek zo ver weg van alles. Van de binnenkomende smsjes van de gemeente en van de krant en van de 530 Vrienden en van de presentatie van het T-shirt in Take Five. Van de vragende voicemails. Allemaal vervreemdend ver weg. Wel een mooi land. Zo noorderlijk dat het rond elven pas donkerder wordt. ´s Nachts droom ik van alles rondom het Park. De gekste dingen. Dat ik allerlei deftig sprekende notabelen rondleid achter backstage bij de Parkpraot redacteuren en onze webbers Sam en Wiel wenk vanuit hun een na hoogste toren. In de hoogste zitten Charlotte, Anny, Marc, Karin en Hans. Nu al te tellen. Overstelpt door rondslingerdende bonnen. Ik zie vaag Eefke in een roze prinsessejurkje zelf de muppies opplakken, samen met de scheepsjongens van Denk. Ik had ook nog een idee voor haar. Misschien wil er een vanuit de Kids club wel het kinderprogramma presenteren. Ik hoop dat ze dit (op tijd) leest. Ik schrik plots wakker, omdat het hele park nog leeg is door al die kletterende regen, die ik in mijn slaap hoor vallen. De nachtmerrie voor een festival organisatie, zeker zo een als wij, met al die vrijwilligers. Morgen nog een beklimnming van de Ben Nevis en dan met de CD van Salsa Celtica keihard (volumestandje 23 voor insiders) naar booming Glasgow. De stad van Paolo Nutini. Hopelijk kom ik hem tegen. En dan spreek ik hem quasi nonchalant aan en dan drinken we samen, namens het Zomerparkfeest, er een Scottish Ale op of twee. En dan wil ik daarna nog naar Edinburgh, de stad van een van de beroemdste festivals van Europa. Oh ja, Pieter Elbers zei nog dat Farne Island nog geweldig is met om je heen lopend puffins. Dat doe ik ook nog. Maar dan neem ik toch echt de boot naar Venlo, helaas dit jaar niet aan zee.

05-07-2008  -

Ik ging vanmorgen broodjes halen bij ´t Mikske en de caravans reden in karavaan al door de straat. De vakantietijd is begonnen en de lucht is meteen helblauw. FreeFunk kan losbarsten en de jonge mensen zullen zich vanavond in het parelende zweet dansen. Een dansmarathon tot diep in de nacht. Een soort culturele Venloop. Logisch dat de vakantiegangers vroeg gaan, dan zijn ze op tijd weer terug voor het Zomerparkfeest, dacht ik. Mijn buurman moet echter vanwege zijn werk juist tijdens het Zomerparkfeest vakantie nemen en wil toch wel even ver weg. Dan komt hij zijn vaste jaarlijkse Zomerparkfeestvrienden dit jaar niet tegen op de bult, zo zei hij. Met een smsje werd altijd de precieze locatie op de bult afgesproken. Dat mist hij nu. Dat is nog niet zo erg tijdens de zomer, maar, ik spreek uit eigen ervaring, dat gaat zich wreken zo tegen de winter. Dan mis je wat. Het is hetzelfde als je te weinig zon hebt opgedaan door het voorjaar of op vakantie. Dan kwakkel je wat door de herfst en word je geveld door een griep in de wintertijd. Misschien moet Maurits wel een extra parkavondje organiseren met die Zomerparkfeest vrienden over drie a vier maanden op diezelfde bult, zodat hij die geestelijke dip niet tegen gaat komen. Dan zorg ik wel voor een act of een DJ en wat flesjes Brand bier. Het is maar een tip. Al die anderen die het beter kunnen plannen, kijk op de vernieuwde website (druk op F5 of de twee naar elkaar wijzende groene pijltjes, om de site te verversen) en je kunt je helemaal gaan voorbereiden op het Zomerparkfeest 2008, de tweeendertigste versie.

03-07-2008  - Ik heb dat heel vaak. Jullie misschien ook als je net zo vervormd of verward bent als ik. Dat je met een wiskunde som in je hoofd zit als je half wakker wordt? Ik wel, net nog. Het Zomerparkfeest is als Zomerstraatfeest begonnen in de Heutzstraat in 1977. Nu is het 2008, dus een eenvoudig rekensommetje zegt ons dat het Zomerparkfeest 2008-1977=31 jaar bestaat. Mis! Het bestaat dit jaar juist tweeendertig jaar. Hoe kan dat dan, vraag ik me af in een tussenvorm van slaperigheid en wakkerigheid? We hadden dat ooit ook eens een keer met het tellen van het aantal lantaarnpalen in het Julianapark. Die stonden ongeveer 10 meter van elkaar af. Op een traject van 60 meter staan er dus 60/10=7 stuks! Daar kan ik nu wakker van liggen! Alle zorgvuldig opgebouwde fundamenten uit mijn schooljeugd plots weggeslagen. Menig Pabo student fronst nu waarschijnlijk ook de wenkbrauwen. Eigenlijk begin je al fout. Ik begin bij nul te tellen. Een normale sterveling begint gewoon bij 1. Een baby, die net geboren is, is ook eerst nul en bij de eerste verjaardag wordt het een. Daar gaat het allemaal gewoon goed. Plotje was deze week jarig en is in 1966 geboren en dus is hij in 2008 dus 2008-1966=42 jaar jong. Dat klopt dan weer wel, want ik heb het hem zelf gevraagd. Alhoewel, hij zit nu in een leeftijd dat hij heus niet gaat zeggen dat hij ouder is. Maar goed. Charlotte, onze penningenvrouw is binnenkort jarig, maar dat rekensommetje ga ik hier niet doen. Dat doe je niet bij jonge vrouwen, maar het klopt wel! Gefeliciteerd Charlotte en ik kan weer rekenen. Jij trouwens ook, maar dan toch anders.